Gendang peralatan muzik yang mengiringi persembahan tradisional. Terdapat dua bentuk gendang iaitu gendang satu muka dan gendang dua muka.
Gendang yang mempunyai satu muka seperti kompang dan rebana diakui telah mendahului gendang-gendang yang mempunyai dua muka.
Gendang
dua muka yang dikenali sebagai gendang ibu dan gendang anak banyak terdapat di Kedah,
Perlis, Terengganu, Kelantan dan Perak telah
ditakrifkan sebagai gendang Melayu.
Temalang
atau badan gendang diperbuat daripada kayu nangka ataupun jenis kayu yang keras
yang dianggap sesuai. Bentuknya seperti tempayan iaitu ‘barrelshape’ dan
tebukan dalaman dilakukan selari dengan bentuk luaran. Ini bagi menjamin mutu bunyi
yang terbaik dan ideal.
Pada
permukaan besar temalang tersebut dipasang atau dilekatkan dengan belulang
lembu manakala permukaan kecilnya dengan belulang kambing.
Proses
melekat bermula dengan meregang atau memasang kulit-kulit berkenaan yang
masih dalam keadaan lembap pada bingkai rotan yang telah dibentuk mengikut
kesesuaian.
Apabila
kering, ianya akan menebat di antara kulit dan bingkai tersebut. Kemudian
dipasangkan serentak pada kedua-dua muka gendang tersebut dan dijalin dengan
rotan, berbentuk seperti “Y” sebagai bahan penegang, menerusi gelung-gelung
yang diperbuat daripada kulit berfungsi sebagai ‘simpai’ untuk melaraskan bunyi
gendang.
Selain
simpai, ‘kemban rotan’ juga dipakai pada badan gendang tersebut untuk melaraskan
bunyi. Ini bagi menjamin ketegangannya supaya tidak cepat mengendur. Dalam
keadaan yang sama ‘kemban rotan’ juga berfungsi sebagai bahan penghias.
Dalam
konteks persembahan, gendang ibu akan disertai secara berpasangan dengan gendang
anak untuk memainkan pola-pola paluan yang khusus secara meningkah bagi
pembinaan irama mengikut persembahan yang diiringi.
No comments:
Post a Comment